Milan Trišić je pravosnažno osuđen na 15 godina zatvora zbog zločina protiv čovječnosti na području Bratunca, prenosi Anadolija.
Vijeće Apelacionog odjeljenja Suda Bosne i Hercegovine je otpremilo drugostepenu presudu u predmetu Milan Trišić kojom je djelimično uvažena žalba branioca optuženog Milana Trišića, te je presuda Suda Bosne i Hercegovine od 13. decembra prošle godine preinačena u dijelu odluke o kazni, na način da je optuženi Milan Trišić, za krivično djelo za koje je navedenom presudom oglašen krivim i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 13 godina.
“U preostalom dijelu žalba branioca optuženog Milana Trišića odbijena je kao neosnovana, te je prvostepena presuda u tom dijelu potvrđena”, saopćeno je iz Suda Bosne i Hercegovine.
Trišić je u decembru prošle godine prvostepenom presudom proglašen krivim da je, kao pripadnik Teritorijalne odbrane, a kasnije Vojske Republike Srpske, učestvovao u ubistvima, nestancima i nečovječnim postupanjima na području Bratunca u maju 1992. godine.
Proglašen je krivim po devet tačaka za zločine nad civilima koji su bili zatočeni u sali škole “Vuk Karadžić”. Većina tačaka odnosi se na nanošenje teških patnji civilima premlaćivanjem, a po jedna na učešće u ubistvu jednog zatočenika i prisilnom nestanku trojice.
Optuženi je oglašen krivim što je u periodu od aprila do oktobra 1992. godine, na području općine Bratunac, za vrijeme oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini, u okviru široko rasprostranjenog i sistematičnog napada vojske i policije Srpske Republike Bosne i Hercegovine, a potom Republike Srpske, usmjerenog protiv civilnog bošnjačkog stanovništva općine Bratunac, znajući za takav napad i da njegove radnje čine dio tog napada, kao pripadnik Teritorijalne odbrane (TO) Bratunac, a kasnije Vojske Republike Srpske (VRS) Bratunačke brigade VP 7042, zajedno s drugim pripadnicima TO, VRS, Stanice javne bezbjednosti Bratunac (SJB Bratunac) i pripadnicima paravojnih jedinica, s diskriminatornom namjerom, vršio progon civilnog stanovništva bošnjačke nacionalnosti na nacionalnoj, etničkoj i vjerskoj osnovi na području sela Hranča i grada Bratunca i to lišenjem života, zatvaranjem i drugim teškim oduzimanjem fizičke slobode, odvođenjem u logore, suprotno pravilima međunarodnog prava, ubistvima, prisilnim nestankom, mučenjem i drugim nečovječnim djelima slične prirode, učinjenih u namjeri nanošenja velike patnje ili ozbiljnih fizičkih ili psihičkih povreda ili narušavanja zdravlja.
Žalbu protiv prvostepene presude izjavila je odbrana optuženog Trišića, povodom koje je donesena prethodno citirana drugostepena presuda. Protiv drugostepene presude nije dozvoljena žalba.
